تشنه یک لیوان آب، بعد از سه روز باران!
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۹۳۸۱۴
خبرگزاری مهر؛ گروه مجله – زینب رجایی: تهرانی‌ها «فاروق» را با مهاجران اشتباه گرفتند و با او بدرفتاری کردند. او در تمام عمر ۲۲ ساله‌اش یک بار از روستایشان در جنوب سیستان و بلوچستان به پایتخت آمده است: «رسیدم به یک اتوبان در تهران. خواستم ماشین سوار شوم؛ اما راننده گفت ما افغانی‌ها را سوار نمی‌کنیم. فحش داد!»
سرش را به تأسف تکان می‌دهد: «ما خودمان ملت ایران هستیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گرچه مصادیق این بدرفتاری‌ها در برخورد بدنه گروهی از جامعه با مهاجران مشهود است، اما باز برایش توضیح می‌دهم: «همه که اینطور نیستند…» فاروق سریع دنبال حرفش را می‌گیرد: «نمی‌گویم همه! اما آنهایی که من به چشم دیدم اینطور با ما رفتار کردند. ناراحت کننده نیست؟ ما جزئی از ایران هستیم، ایرانی هستیم، بعد با ما این طور رفتار می‌کنند…»
تهرانی‌ها، بلوچ‌ها را نمی‌شناسند
این روزها مرکزنشین‌ها و بلاگرها کم و بیش به فکر سیستان و بلوچستان افتاده‌اند و هر از گاهی در اینستاگرام یک استوری برای آنها منتشر می‌کنند، همان‌ها که شاید توی کوچه و خیابان وقتی یک نفر با لباس محلی بلوچی یا خراسانی ببینند خیره‌خیره نگاهش کنند. حالا فاروق از همان‌ها گلایه می‌کند که قوم بلوچ را نمی‌شناسند و حتی آنها را با سایر اقوام اشتباه می‌گیرند: «به ما توهین می‌کنند. به لباس‌های ما توهین می‌کنند. اولین بار بود که پایم به تهران می‌رسید. با ما بدرفتاری کردند…»
جوان ۲۲ ساله از روستای «بی‌بان‌زهی» تعریف می‌کند: «با دوستانم رفتیم بازار تهران. پلیس جلویمان را گرفت و گفت شما افغانی هستید، باید با ما بیایید تا شما را به لب مرز ببریم و از کشور خارج شوید. کارت ملی‌ام را نشان دادم گفتم ما ایرانی هستیم، هم‌وطن هستیم. بلوچ هستیم. گفتند نه! شما بلوچ نیستید. افغانی هستید، پول دادید کارت ملی و شناسنامه برای خودتان درست کردید. هزار تا دری وری به ما گفتند ولی ما جوابی ندادیم. هنوز یادم می‌آید که چقدر حرف بارمان کردند…»
این روزها موج مهاجرستیزی به جایی رسیده که بخشی از جامعه بدون شناخت کافی از اقوام ایرانی، با نگاه نژادپرستی بخشی از قومیت‌ها را از خود می‌راند و خود را از آنها برتر می‌داند، هرچند که شاید به ظاهر ادعای ایران‌دوستی داشته باشد.
فاروق در تهران علیرغم آنکه مدرک شناسایی خود را نشان داده باز هم مورد تمسخر قرار گرفته و حتی متهم به جعل اسناد هویتی شده است. خاطره تلخ فاروق از پایتخت این نگرانی را ایجاد می‌کند که ریشه مهاجرستیزی، نژادپرستی و خودبرتر بینی است که هر کسی لباس محلی به تن داشته باشد را با انگشت اتهام هدف می‌گیرد.
اینجا جز یارانه هیچ‌چیز نداریم
هفت برادر دارد و شش خواهر. یک بار که در کنکور شرکت کرده و در رشته کامپیوتر در دانشگاه ساری قبول شده است، اما راه دور و هزینه زیاد رفت‌وآمدها او را از ادامه تحصیل منصرف می‌کند: «می‌خواستم ادامه تحصیل بدهم اما پول نداشتم که بروم و برگردم.»
فاروق حالا درس را رها کرده و می‌گوید فاصله گرفتنش از فضای تحصیل باعث شده فارسی را با لکنت صحبت کند. شغلی ندارد. بیکار است و اسم ازدواج هم که می‌آید می‌زند زیر خنده: «نه بابا! ازدواج؟ خرج خودم را بدهم یا خانه را یا زن و بچه را؟ بقیه هم که اینجا ازدواج می‌کنند صبر می‌کنند یارانه‌شان بیاید تا بتوانند از مغازه خرید کنند.»
اینستاگرام و فیسبوک و روبیکا دارد اما روستایشان دکل مخابراتی ندارد. یک محدوده خاص توی روستایشان را نشانم می‌دهد و می‌گوید که این نقطه نزدیک به دکل روستای «عورکی» است و از این نقطه می‌توانند از آنتن استفاده کنند: «ما اینجا آنتن و دکل مخابراتی نداریم، ما اینجا هیچی نداریم…»
یک لیوان آب هم برایمان نیاورده‌اند...
کسی در روستای بی‌بان‌زهی شغل ندارد. نه کشاورزی، نه دامداری، نه کاسبی! هیچ نیست. کم‌آبی به حدی است که امکان کشاورزی و دامداری تقریباً صفر است. بعضی‌ها که سرمایه داشته‌اند یک کامیون یا تراکتور خریده‌اند. کار نمی‌کنند اما سهمیه گازوئیل و بنزینش را می‌فروشند و پولش را خرج خانواده می‌کنند.»
«اینجا یک هفته است که نه آبی برای خوردن داریم نه برای استحمام. اینجا هیچ چیز نداریم. هیچ‌چیز نداشتیم. سیل همین یک لیوان آب خوش را هم از ما گرفته است.» اینها را «امان» می‌گوید.
رفیق فاروق است. یک اتاق خشت و گلی با دیواری کوتاه برای خودش درست کرده و مجردی توی آن زندگی می‌کند. دندان‌هایش زرد و تیره شده و مدام یک چیزی به اندازه حبه قند توی دهانش جابجا می‌کند. می‌پرسم: «ناس تو دهانتان است؟» می‌خندد: «نه؛ ولی یک چیزی شبیه به همان ناس است.»
خانه پدر و مادرش چند قدم از اتاقک خودش فاصله دارد. پدرش با جثه نحیف شده کنج خانه روستایی‌شان روی تخت قدیمی فلزی افتاده و بی‌صدا به سقف چشم دوخته است. سه سالی است فلج شده و مادر امان از او مراقبت می‌کند.
حالا بعد از سیل آب لوله‌کشی کاملاً غیر قابل استفاده شده و کار مادر امان برای رسیدگی به همسر پیر و مریضش حسابی سخت‌تر شده است: «آب پر از خاک و گِل شده. سه سال است مریض‌داری می‌کنم ولی دیگر نمی‌دانم این روزها چه کار کنم. کسی هم سراغ‌مان نیامده تا با تانکر یا آب معدنی به دادمان برسد.»
مادر امان ایرانی است و شناسنامه دارد، اما پدرش نه. امان هم در اوج جوانی در یکی از دورافتاده‌ترین و محروم‌ترین روستاهای ایران نه مدارک شناسایی برای کار و تحصیل دارد. میل به ازدواج هم ندارد. از دار دنیا همین اتاق کوتاه‌قامت و شبیه به انباری را داشته که حالا سیل دیوارش را خراب کرده است. امان ۲۱ سال دارد.
تشنه از خدا چه می‌خواهد، جز باران؟
باران باید برای منطقه بی‌آبی مثل اینجا جشن و پایکوبی داشته باشد اما سیل می‌شود و فاجعه بار می‌آورد. بی‌بان‌زهی تقریباً سی خانوار دارد. سقف اکثر خانه‌های روستا، حصیری است و رویش را با کاه‌گل پوشانده‌اند. باران نمی‌بارد ولی وقتی می‌بارد شدت دارد و از سقف خانه‌ها نفوذ می‌کند. این بار هم حجم بارندگی حصیر و کاه‌گل سقف خیلی از خانه‌های روستا را شکسته است.
متوسط بارش باران در منطقه «شارَک» استان سیستان و بلوستان ۱۰۰ میلیمتر در مدت یک سال است، حالا در فاصله سه روز ۲۸۰ میلیمتر، در این منطقه باران باریده است. سه برابر میانگین بارندگی سالانه در مدت سه روز؛ این یعنی در طول یک روز به اندازه یک سال باران آمده است.
برای منطقه‌ای که بی‌آبی، ریشه کشاورزی و دامداری را در آن خشکانده است، این بارندگی باید یک معجزه الهی باشد که مردم برایش جشن بگیرند. اما اشکالات زیرساختی و محرومیت در این منطقه باعث شده نعمت بی‌بدیل بارش، به شرایط بحرانی منجر شود.
با همه اینها برخی امید دارند که علیرغم تمام خسارت‌های ریز و درشتی که به بار آمده توجه دوباره به مظلومیت و محرومیت سیستان و بلوچستان به بهانه این سیل می‌تواند بازوها، اعتبارات و نیروهایی را دور هم جمع کند تا زیرساخت‌ها را بهبود ببخشند.
منبع: مهر
کلیدواژه: اینستاگرام سیستان و بلوچستان سیل سیلاب سیل سیستان و بلوچستان محرومیت زدایی مهاجران افغانستانی ها پاکستان صفحه اول روزنامه ها دکه روزنامه صفحه اول روزنامه های استان ها صفحه اول روزنامه های ورزشی صفحه اول روزنامه های اقتصادی سیستان و بلوچستان انتخابات مجلس 1402 ایران اصفهان ژاپن تهران اکران نوروزی بارش برف مشارکت مردم در انتخابات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۹۳۸۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اینجا تهران است بە وقت اقلیم کردستان / اهمیت سفر بارزانی بە ایران
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل، حلیمە ملایی: در ده سال گذشتە این چهارمین سفر نچیروان بارزانی بە عنوان یک مقام ارشد منطقە کردستان عراق، بە ایران است؛ دیداری بسیار مهم در شرایطی حساس. این سفر کە بیشتر با هدف بهبود روابط میان اقلیم کردستان و ایران به ویژه پس از فرازونشیب های سیاسی و امنیتی سال گذشتە میان تهران و اربیل، انجام می‌شود از لحاظ دیپلماتیک برای اقلیم کردستان و ایران بسیار حائز اهمیت است.
نچیروان بارزانی چهرە دیپلماتیک و میانەرو کرد عراق کە در میان همە جریانات سیاسی عراق، منطقە و جهان؛ مقبولیت خاصی دارد، بعد از سە سال از آخرین سفر خود، بە عنوان رئیس اقلیم کردستان با پیام آشکار، تمایل اربیل بە گسترش و تقویت روابط همە جانبە با ایران، بە تهران آمدە است.
بعد از اینکە روابط عمیق تهران و اربیل به‌دنبال حوادث سال گذشتە و در پی حملە موشکی ایران بە مقر مخفی موساد در اربیل با تنش مواجه شد، این سفر گویای این نکتە مهم است کە ایران و عراق و منطقە اقلیم کردستان؛ همسایە، دوست و شرکای استراتژیک هستند و پیمان عمیق آنها گسستنی نیست.
سفر رئیس اقلیم کردستان و هئیت سیاسی _ امنیتی همراه وی بە ایران از چند جنبە، مورد توجە است کە در این نوشتار کوتاه بە آن اشارە می‌شود.
بررسی روند اجرای توافقنامە امنیتی ایران و عراق
ارائە گزارش کامل از روند اجرایی شدن توافقنامە امنیتی میان ایران و عراق و تلاش‌های اربیل برای اجرای بندهای این توافق کە منجر بە عقب نشینی گروهک‌های معاند کرد از مرزهای مشترک ایران و اقلیم کردستان و خلع سلاح آنها شدەاست در جریان سفر بارزانی بە تهران و دیدارهای وی با مقامات عالی رتبە ایران یکی از محورهای مهم است.
اطمینان خاطر بارزانی بە ایران
اگرچە اقلیم کردستان هیچ گاه ارتباط عادی و رسمی با سرویس‌های امنیتی ضد ایران ندارد، اما گاهاً جمهوری اسلامی بە مقامات اقلیم کردستان در رابطە با حضور مخفیانە سرویس‌های امنیتی کشورهای متخاصم در نزدیکی مرزهای ایران و تلاش آنها برای ضربە زدن بە امنیت کشور انتقادهای مطرح کردە است؛ در واکنش بە این مباحث امنیتی میان ایران و اربیل، مقامات اقلیم کردستان همیشە اعلام کردەاند؛ بە هیچ عنوان اجازە نخواهند داد شمال عراق تهدیدی برای جمهوری اسلامی ایران باشد.
در این سفر، همکارهای امنیتی _ نظامی و سیاسی نیز در کنار چشم اندازهای اقتصادی و بازرگانی میان اقلیم کردستان و ایران بررسی و مورد تاکید قرار خواهد گرفت.
مراودات مهم اقتصادی ایران و شمال عراق
ایران و اقلیم کردستان ۲۳۰ کیلومتر مرز مشترک فقط از جانب استان کردستان دارند. بەجز کرمانشاه و آذربایجان غربی. حجم بالای تجارت و تعاملات اقتصادی با عراق و اقلیم به ویژه از مرز باشماق سبب شدە است، دو طرف بە مراودات اقتصادی و تجاری اهمیت ویژە بدهند. کنسول ایران در سلیمانیە گفتە است حجم مبادلات تجاری ایران و اقلیم کردستان پیش از بروز تنشهای سال‌گذشته، به حدود ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار رسیدە بود کە دو طرف سعی بر آن داردند این حجم مبادلات، کە نقش بسزایی در دور زدن تحریم‌های ایران ایفا می‌کند، سال آیندە رشد چشمگیری داشتە باشد.
مبادلات و تعاملات فرهنگی و اجتماعی
توسعه روابط همه جانبه فرهنگی، اجتماعی و تقویت دیپلماسی مرزی یکی دیگر از محورهای است کە در روابط حسنە ایران و اقلیم کردستان بسیار مهم است و طرفین بر تقویت این تاکید دارند. مناسبات و تعاملات فرهنگی میان جمهوری اسلامی ایران و حکومت اقلیم کردستان عراق همیشە زمینە ساز دیگر سطوح بودە است. روابطی کە هیج گاه خوشایند دشمنان دو ملت ایران و عراق نبودە و تلاش‌های دشمنان از جملە آمریکا و اسرائیل این است با استفادە از فضاسازی‌های رسانە ای بە روابط ایران و عراق و تهران و اربیل ضربە بزنند. استرتژی پلیدی کە هوشیاری مقامات جمهوری اسلامی و تلاش مسئولین عراق و اقلیم در سنوات گذشتە آن را خنثی کردە است.
حمایت تهران از اربیل
علیرغم اینکە جمهوری اسلامی ایران در کل منطقە و در کشور عراق هم جایگاه ویژەای دارد هرگز در مسائل داخلی آنها دخالت نکردە است. اما همانطور کە در بزنگاه‌های تاریخی ایران اسلامی بە یاری دوستان خود در عراق و کشورهای دیگر می‌شتابد؛ در جنگ با صدام دیکتاتور عراق و تلاش برای استقرار اقلیم کردستان بە کردهای این کشور کمک‌های شایانی کرد و در جنگ با داعش نیز بارها این مسئلە تکرار شد.
در بحران‌های سیاسی نیز اقلیم کردستان هرگاه از ایران طلب یاری داشتە است، تهران بدون هیچ اغماضی در حل بحران‌ها و تنشهای پیش آمدە میان احزاب کرد و جریانات سیاسی شیعە و سنی عراق بە حمایت از اربیل برخواستە است. موضوعی کە شاید در شرایط بسیار پرتنش کنونی اقلیم کردستان و اختلافات میان اربیل و بغداد بر سر مسئلە صادرات نفت، تعویق انتخابات پارلمان کردستان و تعلیق سهم بودجە اقلیم از سوی بغداد، رنگ دیگری بە سفر آقای بارزانی بدهد.
کد خبر 6098192
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد